Arne's autobiografie: 'Ik' (deel 1)

Op verzoek van vele mensen hebben we besloten om Arne's autobiografie op zijn blog te zetten.
Een deel hiervan hebben we al getoond tijdens het afscheid in Hasselt op 21 mei 2011.
Omdat de autobiografie vrij lang is gaan we het in verschillende delen publiceren.


'IK'

'Want een betere titel vind ik niet.'


Aanvankelijk was het niet mijn idee om aan een autobiografie te beginnen. Dat idee circuleerde al van toen ik nog maar zestien jaar was.
In die periode was ik begonnen met gedichten te schrijven en mijn tante Jes vroeg zich toen af of ik me niet kon wagen om aan mijn eigen verhaal te beginnen.
No way, dacht ik en stopte het idee ergens diep vanachter in mijn hoofd. Afdeling 'Niet Goedgekeurde Plannen'.
Ik ben er van overtuigd dat elk iemand die schrijft zoiets heeft zitten in zijn of haar hoofd.
Twee jaar later kwam mijn eigen mama af met het plan om over mezelf te schrijven. "Ten eerste, ik ben nog véél te jong om aan zoiets te beginnen en ten tweede is mijn leven niet interessant genoeg!", zei ik tegen haar.
Toch werd het toen uit de afdeling 'Niet Goedgekeurde Plannen' gehaald en geplaatst in de andere afdeling 'Try-outs'.
Op dit moment, terwijl ik deze zin schrijf, ben ik 19 geworden. Ik heb geen gedacht hoe dit gaat aflopen, maar dat maakt me nu juist zo nieuwsgierig.
De gedachte om dit te publiceren is nog niet in mijn hoofd gekomen en waarom anders wel? Wie wil er nu een biografie lezen van iemand die men niet eens kent? Tot nu toe heb ik zelfs nog niets kunnen publiceren. Waarschijnlijk zal ik dit alleen laten lezen aan diegene die ik graag heb, dus indien U dit nu leest...proficiat! Ik heb U graag.
Of dit tijdverspilling voor U gaat worden? Geen idee, dat weet ik zelf ook nog niet. Op dit moment lijkt mijn hoofd zelfs geen herinneringen meer te hebben, al weet ik nu al  dat ik ze allemaal ga herbeleven wanneer ik ze neerschrijf. De goede en de minder goede.
Dus hier komt het dan, mijn verhaal.
Ik ben er al vast klaar voor. Mijn schrijversgerief - wat een glas wijn en motivatie om te typen inhoudt - is hier nu aanwezig en mijn vingers snakken naar de toetsen op het toetsenbord.
Momenteel is het huis zelfs leeg, al komt mijn mama waarschijnlijk zo meteen terug thuis van het werken. Maar dat geeft niet, zij is rustig van karakter. Heb ik van haar geërfd, denk ik.
Eens zien hoe mijn leven er eigenlijk uitziet. Ikzelf ben ook benieuwd.
Mijn naam is Arne Kiesekoms.