'Ik' (deel 4)

Mijn papa had in een groep gezeten, genaamd 'The Leftovers'. Hij zei dat ze bekend waren geraakt in deze streek en al wel eens voor een volle zaal hadden gespeeld. Nu ik er aan denk, ik geloof zelfs dat hij eens had verteld dat ze in de halve finale van Humo's Rock Rally waren geraakt. Het was toch zoiets.
Theo, mijn papa, is een echte muziekliefhebber. Voornamelijk dan punk en rock. Niet de rock van nu, maar de echte rock. Hij leerde ons de muziek kennen die ik persoonlijk veel beter vind dan wat je nu op de radio te horen krijgt.
Maar nu gaan we terug naar het verleden, toen ik zo'n vijf jaar oud was. Ik had moeilijkheden met fietsen. Al mijn klasgenootjes konden al op de tweewieler springen en crossen, ik moest nog maar even mijn voeten van de grond halen en op de pedalen zetten of ik viel al, met een bloedneus tot gevolg.
Ik was pas zo'n zes jaar toen ik op het jaarlijkse familiefeest bij moemoe en vava langer dan tien seconden op de fiets had kunnen zitten. Daarna was ik wel op mijn gezicht gevallen, maar toch juichte ik terwijl ik daar op de grond lag. Tante Marja, de vrouw van mijn peter, keek toe en juichte mee. Ik was maar weinige keren zo gelukkig geweest. Ik had angst gehad dat ik zou achterblijven, terwijl al mijn klasgenootjes zouden voortgaan.
Over klasgenootjes gesproken, het was toen het einde van de kleuterschool en daar herinner ik me verbazend genoeg nog veel van. Die school was in Begijnendijk, waar ook mijn moemoe en vava woonden. Mijn vava, toen nog bruin haar, bracht me altijd met de fiets naar school en kwam me ook halen. Soms was dat dan weer mijn tante Jes. De school had een speelplein waar we bijna altijd verstoppertje speelden. Er was enkel een schuifbaan en een houten huisje waarachter we ons konden verbergen, dus zo indrukwekkend was dat spel niet.